Mijn dochter besloot afgelopen kampeerweekend een vinger in mijn oog te duwen. Ik wist meteen dat dit niet goed was, had dit in mijn verre hoveniersverleden al eens gevoeld met een wegvliegende splinter.
Gelukkig bleek het niet heel ernstig te zijn, slechts een kras die een weekje zou moeten genzen.
Daar loop je dan met 1 oog. Ineens zag ik de helft minder. Moest ik nog meer gaan vertragen om alles goed gezien te hebben. En dan nog had ik mijn vriendin vooral die eerste dag nodig om vooral aan te geven dat het goed was om rustig aan te doen.
Gisteren kwamen we dus versneld terug thuis van ons weekendje. Ik was helemaal niet lekker hiervan en we dachten dan liever thuis. Toen dochterlief op bed lag kozen we er voor om even op de bank te liggen en een aflevering te kijken van “Ik vertrek”.
Het bleek over 2 jonge mensen te gaan die aan de andere kant van de wereld een hostel zouden gaan beginnen. Beide dachten we hetzelfde: dit koppel ligt ons niet, dit voelt net helemaal bij ons. 2 Mensen die de hele tijd het hadden over goede energie, iedereen aan het knuffelen,… Niet dat ik niet graag knuffel (integendeel zelfs), maar het voelde als naïef en een tikkeltje te zorgeloos.
En toch zei iets in me dat ik verder moest kijken. Dat was de juiste beslissing, want ze hebben het gered. En ze hebben het met glans gedaan en met liefde. Ineens zag ik deze mensen ook helemaal anders. Niet vanwege hun succes, maar vanwege mijn kortzichtige beeld. Er zijn zoveel wegen die naar Rome leiden, dus waarom ook niet het pad van de liefdevolle samenwerking en zelfzorgzaamheid. Je mag groot dromen en je mag dit nastreven, blijkbaar hoeft het niet altijd volgens onze harde zakelijke weg.
Als trainer en coach geloof ik ook helemaal hierin. Ik zie andere dingen dan anderen. Door het er samen over te hebben, kunnen we stappen maken. En anders blijf ik toch maar ergens in mijn waarheid zitten. Maar wat ben ik met mijn waarheid als daarmee alles blijft stilstaan.
Daarom goed dat ik me liet meenemen met deze jonge mensen die me hun waarheid lieten zien.
Ben je een trainer of coach, kijk naar je trainees en laat hen meekijken, zo maak je samen de grootste stappen!
